понедельник, 14 сентября 2015 г.

Կակազող գրողները:


Դերենիկ Դեմիրճյանը և Ավետիք Իսահակյանը 

Իսհակայանն ու Դեմիրճյանը հյուր են լինում մի գյուղացու, որը կակազում էր(անվանի գրողներն նույնպես կակազող էին): Դեմիրճյանը ամբողջ օրը չի խոսում:
-Ինչո՞ւ չես խոսում,-հարցնում է Վարպետը:
-Դու կակազող, նա՝ կակազող, եթե ես էլ կակազեմ, կիմանա՝ ձեռք ենք առնում,-պատասխանում է Դեմիրճյանը:

воскресенье, 26 апреля 2015 г.

воскресенье, 19 апреля 2015 г.

Գարիբալդին եկեղեցու մասին:


- Այն աﬔնը, ինչ ես գրել եմ, ես հատկապես պայքարել եմ հոգևորականության դեմ, քանի որ նրա ﬔջ ես ﬕշտ տեսել եմ աﬔն տեսակի բռնակալությու ն, աﬔն տեսակի արատներ, աﬔն տեսակի դժբախտություններ: Քահանան ստի մարմնացումն է, բայց ստախոսից հեռու չէ գողը, գողից հեռու չէ մարդասպանը, և ես կարող էի հոգևորականու թյան ﬔջ գտնել նաև նման այլ հատկություններ: Շատերը, այդ թվում և ես, ենթադրում ենք, որ կրթության աճի շնորհիվ մարդկությունը կազատագրվի հոգևորականու թյան խոցից: Բայց այն արտոնյալները, ովքեր կառավարում են աշխարհը, ﬕ ՞թե կրթված չեն: Այնուաﬔնայնիվ, նրանք աշխարհը թողնում են կեղեքման ﬔջ… Լինելով գահերի հենարանը` նա (կաթոլիկ եկեղեցին) բարգավաճում է այնտեղ, ուր իշխում է բռնապետությունը, որն իրեն է ենթարկում ստրուկների սոված ամբոխները: